กระแสดิสรับชั่นที่มีการเปลี่ยนแปลงรุนแรงตลอดเวลา ดังนั้น คุณเวโรจน์ ลิ้มจรูญ ผู้ช่วยประธานเจ้าหน้าที่บริหาร ฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ บริษัท บ้านปู จำกัด (มหาชน) ที่มองว่า ความถนัดเพียงอย่างเดียวไม่ใช่ทางรอดของคนทำงานในยุคนี้อีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญ หัวหน้างานหรือเด็กจบใหม่ก็ต้องพัฒนาตัวเองไปสู่ทักษะที่หลากหลาย ทั้งมิติของ Hard Skill หรือความสามารถเฉพาะทาง ความถนัดในวิชาชีพ คือทักษะสำคัญในการทำงาน ขณะเดียวกันคนทำงานยุคดิจิทัลยังจำเป็นจะต้องมี Soft Skill หรือทักษะด้านการบริหารอารมณ์และความคิด ซึ่งเป็นสิ่งที่เทคโนโลยียังไม่สามารถทำหน้าที่ได้เหมือนมนุษย์
Soft Skill ที่องค์กรในยุคดิจิทัลต้องการจากผู้ปฏิบัติงาน ได้แก่
- ทักษะในการสื่อสาร (Communication Skill) สิ่งที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าทักษะการใช้เครื่องมือ คือ การสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ ถูกต้อง แม่นยำ และเหมาะสมกับสถานการณ์
- ทักษะการคิดเชิงวิเคราะห์ (Critical Thinking Skill) พนักงานจำเป็นต้องมีทักษะในการวิเคราะห์และใช้ประโยชน์จากข้อมูลจำนวนมากให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด
- ทักษะในการจัดการกับการเปลี่ยนแปลง (Change Management Skill) ทักษะในการทำความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงและจัดการการทำงานท่ามกลางกระบวนการเปลี่ยนแปลงต่างๆ
- ทักษะในการบริหารคน (People Management Skill) ทักษะในการบริหารจัดการ “คน” ให้เหมาะสมกับ “งาน”
นอกจากนี้ สิ่งที่องค์กรยุคดิจิทัลต้องการคือ Mindset ที่พร้อมรับมือกับทุกการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นแนวความคิดในการเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงของโลกหรือความคิดเชิงธุรกิจที่จะนำไปสู่การต่อยอดการทำงาน เพราะการทำงานยุคใหม่ไม่ใช่แค่ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน แต่ต้องรอบรู้และเชี่ยวชาญในมิติอื่นๆ
นอกเหนือจากศักยภาพ Hard Skills และ Soft Skills แล้ว การทำงานในยุคใหม่ยังจำเป็นต้องมี “ประสบการณ์” นำทางมาด้วย เนื่องจากองค์กรส่วนใหญ่ของไทยยังคงมุ่งเป้าพิจารณาเรื่องประสบการณ์ ก่อนการตัดสินจาก “ศักยภาพ” ของผู้สมัคร จนอาจกล่าวได้ว่า “เก่งมาจากไหน ก็อาจพ่ายประสบการณ์”
โดยการวิจัยของโรเบิร์ต วอลเทอร์ส สะท้อนว่าสาเหตุที่องค์กรส่วนใหญ่ในไทยเลือกคนที่ “ประสบการณ์” เนื่องจาก
- องค์กรต้องการพนักงานที่สามารถทำงานได้ทันที
- แต่ละตำแหน่งงานเน้นความรู้ ประสบการณ์ และทักษะเฉพาะทางที่เกี่ยวข้อง
- องค์กรไม่มีเวลาฝึกอบรมเชิงลึกให้กับพนักงาน
- เชื่อว่าคุณสมบัติและประสบการณ์ที่เหมาะสมจะแสดงให้เห็นในที่สุด
- เป็นเรื่องยากที่จะบอกได้ว่าพนักงานมีความเหมาะสมกับทีมหรือไม่
- ต้องใช้เวลาและเป็นการเพิ่มภาระเพื่อฝึกฝนผู้สมัครงาน
จากข้อมูลข้างต้นสะท้อนอย่างชัดเจนว่า การทำงานแบบเดิมไม่ตอบโจทย์สำหรับองค์กรยุคใหม่อีกต่อไป ฉะนั้น คนวัยทำงานในปัจจุบันจึงจำเป็นต้องปรับตัวให้พร้อมกับทุกการเปลี่ยนแปลงที่ยากจะคาดเดา ทั้งการพัฒนา “ทักษะทางวิชาชีพ (Hard Skill)” ที่สำคัญและ “ทักษะการจัดการแนวความคิด/อารมณ์ (Soft Skill)” พร้อมทั้งสะสม “ประสบการณ์การทำงาน” ในสายงานที่ตัวเองต้องการจะเติบโตอย่างต่อเนื่อง เพื่อเพิ่มโอกาสการเข้าถึงการทำงานของตัวเองให้มากยิ่งขึ้น